Ocena i modelowanie zmian geometrycznych konstrukcji obiektów zabytkowych zlokalizowanych na terenach zagrożonych

Postęp technologiczny w zakresie elektroniki, optyki czy informatyki otwiera przed współczesną geodezją szereg interdyscyplinarnych możliwości. Dotyczą one, między innymi, wykorzystania wiedzy geodezyjnej w efektywnym zarządzaniu ryzykiem, monitorowaniu stanu obiektów czy badaniu związków przyczynowo - skutkowych podczas oceny różnych, zachodzących zjawisk. W kontekście tym, trudno przecenić wykorzystanie geodezji w badaniach stanu obiektów historycznych oraz powiązanym z nimi zarządzaniu ryzykiem. Dotyczy to w szczególności obiektów zlokalizowanych na terenach zagrożonych.

W omawianym przypadku chodzi głównie o obszary w przeszłości poddane intensywnym działaniom antropogenicznym – przede wszystkim eksploatacji górniczej. Problematyka ta w znacznej mierze ukształtowała zakres zainteresowań naukowych pracowników Zakładu Geodezji Inżynieryjnej i Systemów Pomiarowych (ZGIiSP) Wydziału Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej. Dodać należy, iż doświadczenia zawodowe pracowników zakładu związane z badaniami stanu obiektów historycznych sięgają wielu dekad wstecz (wspomnieć należy choćby wykorzystanie geodezyjnych technologii pomiarowych do oceny stanu konstrukcji zabytkowego kościoła p.w. Świętej Anny w Warszawie). Obecnie, do głównego nurtu zainteresowań naukowych ZGIiSP należą interdyscyplinarne badania stanu obiektów zabytkowych na terenach pogórnicznych. W zakresie tym, realizowany jest obecnie projekt kierowany przez dr. inż. Krzysztof Karsznię, angażujący zarówno pracowników Zakładu, jak i podmioty współpracujące: Muzeum Zagłębia w Będzinie oraz zagraniczne: Sapienza Università di Roma, NHAZCA Srl, Università degli Studi del Sannio

Głównym celem projektu jest opracowanie metodyki prowadzenia wiarygodnych analiz wspieranych elementami uczenia maszynowego, sztucznej inteligencji oraz wnioskowania statystycznego do przeprowadzenia oceny stanu badanych obiektów. Przedmiotem intensywnych prac badawczych są zasoby Muzeum Zagłębia w Będzinie. Należą do nich: zabytkowy Pałac Mieroszewskich, królewski zamek warowny (słusznie łączony z osobą króla Kazimierza Wielkiego i wymieniany w zapisach kronikarskich Jana Długosza), zabytkowe podziemia pełniące obecnie rolę trasy turystycznej oraz odrestaurowany w 2007 r. dom modlitw wyznawców judaizmu „Mizrachi”.

W wyniku realizacji grantu, wzbogacony zostanie program kompleksowego zarządzania ryzykiem dla wspomnianych obiektów z wykorzystaniem danych wieloźródłowych. Dane te pochodzą, między innymi, z pomiarów geodezyjnych, dokumentacji konstrukcyjno-budowlanej, opracowań geotechnicznych, a także z rozpoznania procesów reologicznych na terenach pogórniczych.  
Integracja danych pozwoli na zbudowanie modeli analitycznych i decyzyjnych, które umożliwiają wiarygodne prowadzenie monitoringu badanych obiektów, a w rezultacie – przyczynią się do zachowania bezpieczeństwa elementów dziedzictwa narodowego. Przeprowadzona zostanie również wersyfikacja dokładnościowa oraz funkcjonalna różnych technologii pomiarowych w kontekście ich zastosowań do badania zjawisk determinujących stabilność ocenianych konstrukcji.  

Pałac Mieroszewskich

Królewski zamek warowny

Zabytkowe podziemia

Dom Modlitw (synagoga) "Mizrachi"