Modelowanie kartograficzne w kontekście technologicznym

Geoinformatyka to dyscyplina nauki i dziedzina inżynierii, w której przenikają się kompetencje geodetów, kartografów, fotogrametrów oraz informatyków: programistów lub specjalistów od baz danych. Z użyciem dostępnych narzędzi wypracowują metodykę przetwarzania, bądź analizowania danych przestrzennych, a gdy trzeba, tworzą nowe narzędzia. Zakres zastosowań geoinformatyki jest bardzo szeroki. To zarówno wyrafinowane analizy przestrzenne, które z surowych danych wyłuskają strategiczną wiedzę o badanych zjawiskach, jak i poszukiwanie najlepszych metod projektowania aplikacji nawigacyjnych. Geoinformatyka znajduje zastosowania w przeróżnych branżach. Może być przydatna także w przemyśle rozrywkowym.

Dane przestrzenne opisują otaczający nas świat rzeczywisty za pośrednictwem pewnych modeli. Często są utożsamiane z pojęciem mapy. W zależności od przyjętego celu gromadzenia tych danych, planowanego sposobu wykorzystania, modele reprezentacji rzeczywistości mogą być rozmaite. Kartografowie tworzą modele rzeczywistości, w których precyzja reprezentacji obiektów, zarówno przestrzenna, jak i semantyczna jest tak dobrana, że pozwoli na zgodne z założeniami, efektywne wykorzystanie zbioru danych. Modele mogą więc mieć różny poziom szczegółowości, stopień skomplikowania, przede wszystkim jednak dane muszą być jednoznacznie osadzone w przestrzeni. […]

Proces przetworzenia danych z modelu źródłowego do modelu aplikacji zwie się modelowaniem kartograficznym. Postać modelu danych aplikacji zależy od jej założeń funkcjonalnych. Wśród nich naczelnym jest sposób prezentacji danych. Na to zagadnienie wpływają takie czynniki, jak specyfika urządzenia, rodzaj dostarczanej informacji, metoda przekazu, dynamika zmian prezentacji. […]

Czerpiąc z tego samego źródła danych, zależnie od sposobu modelowania kartograficznego można osiągnąć różne rodzaje prezentacje miasta: 2D, 2.5D, 3D. Wdrożenie każdego z nich jest możliwe, ale projektując aplikację trzeba rozpatrzyć zarówno możliwości, jak i ograniczenia technologiczne związane z danym sposobem prezentacji. Model aplikacyjny dedykowany prezentacji 2D jest najmniej kosztowny i w większości przypadków zapewni odpowiednią reprezentację. Chcąc jednak wykreować silne poczucie więzi gracza z przestrzenią, w której toczy się gra, najlepszym rozwiązaniem będzie wykorzystanie modelu miasta 3D do prezentacji w Rozszerzonej Rzeczywistości.

Źródło: Gnat Miłosz, Leszek Katarzyna, Olszewski Robert: The use of geoinformation technology, augmented reality and gamification in the urban modeling process, Computational Science and Its Applications – ICCSA 2016, Springer, 2016, ISBN 978-3-319-42108-7, s. 484-496