Paweł J. Kowalski

Absolwent Wydziału Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej. Pracownik naukowy i dydaktyczny w Zakładzie Kartografii od roku 1994 do chwili obecnej.

Specjalista w zakresie: systemów informacji geograficznej, baz danych topograficznych, technik multimedialnych w zastosowaniach kartograficznych, projektowania serwisów geoinformacyjnych i publikacji kartograficznych w internecie. Jest autorem ponad 70 publikacji, m.in. w „Polskim Przeglądzie Kartograficznym”, „Przeglądzie Geodezyjnym”, „Magazynie Geoinformacyjnym Geodeta”, „Acta Scientiarum Polonorum. Geodesia et Descriptio Terrarium”, autorem lub współautorem 8 rozdziałów w monografiach i pracach zbiorowych. Jest współautorem monografii pt.: „Podstawy wizualizacji kartograficznej".

Uczestniczył w pracach badawczych o charakterze naukowym i wdrożeniowym, między innymi w ramach projektów: „Cyfrowa technologia produkcji mapy topograficznej 1: 10 000” (PW), „Granice administracyjne Polski” (GUGiK). Współautor monografii pt. „System informacji topograficznej kraju – teoretyczne i metodyczne opracowanie koncepcyjne” pod red. A. Makowskiego. W latach 2006–2009 główny wykonawca w projekcie celowym GUGiK pt. „Metodyka i procedury integracji, wizualizacji, generalizacji i standaryzacji baz danych referencyjnych dostępnych w zasobie  geodezyjnym i kartograficznym” (UP Wrocław). W latach 2009-2011 członek zespołu ekspertów GUGiK opracowujących projekt rozporządzenia dotyczącego bazy danych obiektów topograficznych.

Prowadzi zajęcia dydaktyczne z wizualizacji kartograficznej, kartografii tematycznej, kartografii multimedialnej, cyfrowych systemów produkcji map i baz danych oraz szkolenia z zakresu kartografii i systemów informacji geograficznej. W 1999 roku otrzymał nagrodę zespołową II stopnia JM Rektora PW za osiągnięcia dydaktyczne. Od 1999 r. członek Stowarzyszenia Kartografów Polskich; organizator i komisarz dorocznego konkursu SKP na Internetową Mapę Roku.

Dalsze plany pracy naukowej koncentruje w obszarze kartografii społecznościowej, metodyki projektowania społecznościowych serwisów geoinformacyjnych i neokartografii, za cel stawiając sobie szerokie uświadomienie znaczenia sztuki kartograficznej w tworzeniu nowoczesnych przekazów informacji.

Więcej informacji w Bazie Wiedzy Politechniki Warszawskiej.